Sinds de jaren negentig wordt een deel van de Noorse kust geteisterd door extreem grote krabben. sommigen vrezen dat deze monsterkrabben op termijn zelfs de Noordzee zullen bereiken. Anderen zeggen weer dat die kans klein is.
De rode koningskrab is heeft terecht de naam koningskrab. Het is een zeer grote krab die in staat is een mensenvinger er af te bijten.
Deze krabben hebben poten met een lengte tot wel 90 cm en een lijf van 10 tot 50 centimeter. Ze kunnen bovendien 4,5 kg zwaar worden. Deze krabben leven van grote hoeveelheden mosselen, wormen en andere zeedieren.
Roofzuchtige King Crab Noorwegen
Daar ligt direct het probleem. Ze zijn erg roofzuchtig. Ze laten een spoor van vernieling achter. Bijna alles eten ze.
Oorspronkelijk horen deze krabben thuis in de wateren van de Beringzee, de Aleoeten en Alaska. Echter sinds ongeveer eind 1950 werden de krabben in opdracht van Stalin meerdere malen in de Barentzzee uitgezet. De krab moest daar als voedsel dienen voor de bevolking die in Moermansk woonde en werkte bij het stationeren van de onderzeese, nucleaire vloot.

Hierboven een kaartje van de beringzee / beringsea. Officieel komt de koningskrab dus uit deze wateren. Op het kaartje is noord Rusland te zien. De afstand naar Noorwegen (nog verder naar links buiten beeld) is dus gigantisch. Ondanks dat gedijt de krab prima in de Noorse wateren.
De dieren voelden zich al snel in hun nieuwe omgeving thuis. Halverwege de jaren zeventig werden de eerste krabben als bijvangst gevangen rond de Noors – Russiche grens. In de jaren tachtig werden steeds meer exemplaren als bijvangst gevangen en begin jaren negentig namen de aantallen nog verder in sneltreinvaart toe.
xv
15 Miljoen krabben op de Barentsz zee
Momenteel leven al ongeveer tien tot vijftien miljoen monsterkrabben op de bodem van de Barentsz zee . Aan de Noorse kant leven naar schatting vijf miljoen rode koningskrabben en de dieren zijn ook al bezig met het veroveren van de westkust van Noorwegen. Meer dieren in Noorwegen.
De schaaldieren hebben de Noorse kust tot de hoogte van de eilandengroep de Lofoten inmiddels gekoloniseerd, een teken dat ze warmer water niet schuwen (warme golfstroom) .
Bepaalde deskundigen zeggen echter dat het water in Nederland te warm is.

Gezien hun opmars naar het zuiden en razendsnelle voortplanting, is het niet ondenkbaar dat de ‘monsterkrabben’ over een aantal jaren ook voor de Nederlandse kust opduiken.
Het wereld Natuur fonds roept dan ook op om de opmars van de exoten een halt toe te roepen, maar de Noorse regering lijkt daar weinig oren naar te hebben.
“Deze krabbensoort hoort hier niet thuis. Hun snelle voortplanting en eetgedrag kan het ecosysteem van de Noordzee op grote schaal verstoren. De beesten planten zich razendsnel voort. Een vrouwtje legt, afhankelijk van haar leeftijd en conditie, tussen de 50.000 en 400.000 eitjes per jaar”, aldus Esther Naber, woordvoerster van het WNF.
Naast mosselen en andere zeedieren kunnen de reuzenkrabben ook een bedreiging vormen voor de natuurlijke vispopulatie, al moet hun eetgedrag nog nader worden onderzocht. De dieren lijken niet kieskeurig en eten vermoedelijk ook zeewier, waar veel inheemse soorten ook van afhankelijk zijn.”
Het WNF pleit daarom voor een intensieve bevissing van de ‘monsterkrabben’, maar daar wil de Noorse regering weinig van weten. Die beschouwt de uitheemse invasie al jaren als een welkome, economisch interessante ontwikkeling. Een grote populatie van de eetbare rode koningskrabben kan commercieel gezien veel geld opleveren.
“De Noren hebben zeer summiere quota opgesteld”, weet Naber. “In 2001 mochten slechts 100.000 krabben worden gevangen, dit jaar is dat mondjesmaat verhoogd tot 200.000. Daarbij komt dat het verboden is om vrouwtjes te vangen.
Zo’n klein aantal is niet genoeg om de snelle expansie van de krabben tot staan te brengen. We hopen alsnog dat de Noren tot een ander inzicht komen. Dat zou ook goed passen in het biodiversiteitsverdrag van de VN, dat mede door Noorwegen is ondertekend. Daarin verplichten de landen zich om maatregelen te nemen tegen uitheemse dieren die door toedoen van van de mens buiten hun oorspronkelijke leefgebied zijn.
Mochten de deskundigen die beweren dat de wateren onder Noorwegen te warm zijn het mis hebben, dan bestaat de kans dat we de koningskrab ook nog wel eens in Nederland tegenkomen.
De Noren zien het in ieder geval een stuk minder somber in. Ze ruiken vermoedelijk groot geld want in het verre oosten (china) wordt er flink betaald voor deze krab.
Wel zijn er ook visserijbiologen in de betreffende wateren actief de ontwikkelingen aan het onderzoeken.