Spitsbergen Svalbard wordt ook wel genoemd Svalbardarchipel. Spitsbergen is een eilandengroep in het hoge Noorden, tussen het vasteland van Noorwegen en de noordpool.. Spitsbergen heeft een oppervlakte van ongeveer 63000 km2.
De naam spitsbergen komt, natuurlijk, door de spitse bergen die je van verre al ziet. De Svalbardarchipel ligt ongeveer 650 kilometer van het Noorse vasteland. Het is op te delen in twee eilanden; Spitzbergen en Nordaustlandet. Om deze eilanden heen liggen verschillende kleine eilandjes. Op Spitsbergen is duidelijk de natuur de baas.
De geografische positie van Spitsbergen
Spitsbergen Svalbard ligt tussen 74 en 81 graden N.B. en 19 graden Oosterlengte. Wanneer je vanaf de Noordkaap van Noorwegen naar Noorwegen zou varen dan is dat ongeveer 500 kilometer. Zie ook de Google kaart hieronder:
Spitsbergen wordt dus ook wel Svalbard genoemd en in Noorwegen wordt Spitsbergen ook wel aangeduid als vestspitsbergen. Dit is het grootste eiland. Spitsbergen wordt vooral bezocht door onderzoekers.
Iets verder naar het oosten ligt het eiland Nordaustlandet. Nog verder liggen Edgeoya en Bartensoya. Maarliefst 60% van Spitsbergen bestaat uit gletsjers. Er wonen ongeveer 1300 mensen op Spitsbergen.
Toerisme, wat is er te doen op Spitsbergen
Voigt Travel heeft een combinatie reis beschikbaar, deze reis kan je 4 nachten doorbrengen in Spitsbergen. Hier ga je op husky safari’s, ijsberen en walrussen zien. Wel moeten we eerlijk zijn…
Buiten vele excursies is er niet veel te doen op Spitsbergen. Het is er koud en redelijk kaal. Zoals eerder aangegeven is Spitsbergen wel een belangrijke onderzoeklocatie voor wetenschappers. Op het kaartje is goed te zien dat het stadje Longyearbyen een belangrijke plaats op Spitsbergen inneemt.
Wat is er wel te doen voor de toerist; Het was een belangrijke plaats voor de arbeiders die op Spitsbergen Svalbard hun werk in de kolenmijnen kwamen doen. Een belangrijke mijnbouwlocatie is Barentsburg. Leuk voor de toerist; er is ook een museum op Spitsbergen waar je o.a. opgezette vogels en zoogdieren kan bekijken (uiteraard soorten die in de omgeving van Spitsbergen voorkomen).
Je vindt in de stad Longyearbyen de meeste mensen. Ongeveer 1500. De bebouwing is relatief modern te noemen. De huizen zijn uiteraard buitengewoon geïsoleerd i.b.m. de hevige kou die Spitsbergen kan beheersen. Je vindt in de hoofdstad redelijk veel voorzieningen zoals hotels, restaurants, bars een sportcentrum en o.a. een zwembad.
De beste tijd om naar Spitsbergen te reizen is de zomer. Met name de maanden juli en augustus. Dan kunt u het meest genieten/aanschouwen van de rijke flora & fauna. Voor de toerist met een ruim budget is Spitsbergen leuk om enkele dagen te bezoeken wanneer je toch al op vakantie in noordelijk Noorwegen bent.
Svalbard heeft een eigen toeristenkantoor;
- Svalbard tourism
PO box 323
9171 Longyearben
www.svalbard.net
De geschiedenis van Spitsbergen / ontstaan
De eersten die (bewezen) Spitsbergen bereikten waren Hollandse zeevaarders (vandaar de naam spitsbergen). Dat gebeurde eind 1500 tijdens de 3e tocht van Willem Barentsz naar de poolstreken. Deze reis zou uiteindelijk leiden tot de beroemde overwintering op Nova Zembla.
Barentsz wilde met zijn tocht een doorvaart naar Indië ‘om de noord’ te vinden. De twee schepen van Barentsz volgden de kustlijn van Spitsbergen en kwamen daarbij tot op 80 graden NB. Toen werden ze door het ijs tegengehouden.
De bemanning bemerkte dat er op Spitsbergen gras groeide, terwijl dit op het zuidelijker gelegen Nova Zembla niet het geval was. Voorbij Nova Zembla zou het klimaat dus al weer milder worden. De werkelijke oorzaak is pas later gevonden: de invloed van de warme golfstroom.
Uiteindelijk bleek de noordelijke doorvaart niet mogelijk te zijn. Maar walvisvaarders gingen wel naar het noorden. De meeste walvisvaarders konen niet verder dan Bereneiland. Echter de geruchten over de vele walvissen en walrussen in de fjorden van Spitsbergen verspreidden zich snel.
In ongeveer 1615 sloot een aantal Hollandse walvisvaarders zich aan tot de Noordse / Groenlandse Compagnie. Omdat het bezwaarlijk was de geharpoeneerde walvissen helemaal naar de Zuiderzee te slepen, werd op het Amsterdam eiland aan de noordpunt van Spitsbergen de nederzetting en traankokerij Smeerenburg gesticht.
Deze nederzetting werd enkel in de zomer gebruikt. Er zijn op die locatie nog altijd veel walvisbotten te vinden.
Omstreeks 1630 overleefden zeven vrijwilligers de poolwinter. Maar in het jaar daarna kwamen alle overwinteraars door scheurbuik om het leven. Toen de Noorse Compagnie omstreeks 1640 werd opgeheven eindigde het gebruik van Smeerenburg. De jacht op walvissen is doorgegaan tot in de 18e eeuw.
Van oudsher is hier de visserij en overige jacht een belangrijke bron van inkomsten. Ook mijnbouw speelt op Spitsbergen een belangrijke rol. Op spitsbergen wordt veel wetenschappelijk onderzoek uitgevoerd. Het toerisme is hier pas de laatste jaren aan het opkomen. Reden voor deze late ontwikkeling waren de slechte voorzieningen en de lastige reis.
Natuur Spitsbergen
Je vind op Spitsbergen Svalbard een ongelofelijk rijk natuurleven. Je vindt hier o.a. zeer bijzondere vogels (honderdduizenden) , Zeehonden, Walrussen, Walvissen, Poolvossen en Rendieren.
En niet te vergeten; hier leeft ook de IJsbeer. Ga dus ook zeker niet zomaar op eigen houtje Spitsbergen verkennen. Doe dat liefst onder begeleiding. Professionele gidsen nemen vaak een flink geweer mee voor noodgevallen.
Zoals vermeld bestaat meer dan de helft van de oppervlakte van spitsbergen svalbard bestaat uit gletsjers. Onder bijzondere omstandigheden is hier het Poollicht / Noorderlicht te aanschouwen.
Reizen naar Spitsbergen | conclusie
Er is de afgelopen jaren ook in de omgeving van Spitsbergen naar olie e.d. gezocht. Tot nu toe niet echt met resultaat. Wellicht maar goed ook voor dit prachtige stukje noord Europa.
Spitsbergen ligt op ongeveer 700 km van het vasteland van Noorwegen. Met het vliegtuig bent u er dus in ongeveer een uur (vanaf een vliegveld in Noord Noorwegen). Ondanks de noordelijke ligging van Spitsbergen heerst er een relatief mild klimaat in vergelijking met andere gebieden op dezelfde breedtegraad.
De gemiddelde temperatuur varieert van -14 in de winter tot +6 in de zomer. Ooit (1979) werd er zelfs een temperatuur van 21,3 graden gemeten. Het weer in Spitsbergen is erg onvoorspelbaar en kan soms van uur tot uur heel anders zijn. Dat geldt zowel voor neerslag en wind als voor de temperatuur. Er zijn winters waarin het water rond Spitsbergen Svalbard vol met pakijs ligt.
Er zijn verschillende toeristische mogelijkheden. Je moet echter niet terugschrikken voor een ongerepte natuur, een buitengewoon dierenleven en relatief lage temperaturen.
Om in Spitsbergen te komen heb je het vliegtuig nodig. Vanaf Oslo is het ongeveer 5 uur vliegen naar de hoofdstad van Spitsbergen. De hoofdstad van Spitsbergen is overigens Longyearbyen. Vanaf Tromso is het ongeveer een uur vliegen. Een interessante combinatie is een bezoek aan Spitsbergen en daarna Groenland. Groenland is vanaf Spitsbergen nog maar twee uurtjes vliegen.
De meeste mensen die Spitsbergen bezoeken doen dit niet zelfstandig maar onder begeleiding en/of als onderdeel van een groepsreis. Voor Spitsbergen gelden over het algemeen dezelfde regels mbt douane als in Noorwegen zelf.
Hou er dus rekening mee dat Spitsbergen niet bewoont wordt zoals we dat in Noorwegen zelf gewend zijn. De meeste bewoners hebben er een onderzoekstaak. Je vindt er dus verschillende stations van verschillende nationaliteiten. Er wordt in hoofdzaak Russisch en Noors gesproken.
Wanneer je accommodatie zoekt zal dat waarschijnlijk alleen in de hoofdstad lukken. Daar heb je een aantal hotels.
Samengevat kun je stellen dat Spitsbergen Svalbard een fantastische plek is voor mensen die een unieke plaats, een unieke flora en een unieke fauna willen aanschouwen. Er reizen er steeds meer cruiseschepen richting Svalbard. Volgens verschillende liefhebbers / kenners kan dit erg nadelig gaan worden voor de eilandengroep. Ook zijn er tegenwoordig georganiseerde reizen naar Spitsbergen te boeken.
1 comment
Svalbard is geen doorsnee bestemming. Je gaat er heen om iets heel bijzonders te ervaren.
Je hebt het gevoel dat je deelneemt aan een Noordpool expeditie. Of dat je je bevindt in een National Geographic documentaire.
Ik kan niet beoordelen hoe het er in de zomer is, omdat mijn bezoek in februari 2018 was. Het was er koud, maar -18° voelt daar mits goed gekleed toch niet zo heel erg koud aan.
In februari is het rond het middaguur al schemerig, de poolnacht is dan in feite al voorbij. Pas op 15 februari gaat de zon weer voor het eerst op gedurende een kwartier. Tijdens de schemering is er een sprookjesachtige blauwe gloed over het landschap. Er zijn dan heel subtiele kleurverschillen.
Een leuke bezigheid is een tocht met een sneeuwscooter, waarbij jein een kleine groep met een gids de bevroren fjord Advensdalen kan verlennen.
Adembenemende omgeving!
En in de avond met de Snowcat, een rupsvoertuig, de zelfde omgeving in het duister verkennen, op zoek naar het Noorderlicht.
Tijdens mijn verblijf te Longyearbyen verbleef ik in Gjestehuset102, een eenvoudig onderkomen dat vroeger een barak was, waar mijnwerkers woonden.
Het ligt in een kleine wijk buiten Longyerbyen, genaamd Nybyen. Naar Longyearbyen zelf is dan een half uurtje lopen.
Svalbard ligt zo ver naar het Noorden, dat je meestal naar het Zuiden moet kijken om het Noorderlicht te kunnen zien.